Znate li koji srpski grad je imao najlepšu svilu? Milena Dravić je kupila 40 metara!

Pored njene lepote, veliku pažnju je privukla i njena haljina od prizrenske svile, koju je specijalno za tu priliku kreirao, po modelu starih majstora, jedan od najboljih jugoslovenskih kreatora tog doba Aleksandar Joksimović.

Informer

- U njenoj kasnije objavljenoj biografiji piše da je Milena tada objasnila da je na sebi imala i stari sprski nakit, a da su ljudi iz sveta filmske industrije bili oduševljeni haljinom i da su tražili da im nabavi isti takvi materijal – priča za "Informer" Zvonimir Stevanović, profesor srpskog  i ruskog jezika u penziji i hroničar starog Prizrena, koji sada živi u Novom Sadu.

Kako je sama opisala, Milena Dravić je po povratku iz Kana u Beograd, kupila oko 40 metara prizrenske svile i poslala na različite adrese od Londona do Pariza i drugih evropskih gradova.

Carski grad Prizren je nekada bio poznat ne samo po najvećem vladaru u sprskoj istoriji caru Dušanu, kome je bio prestoni grad, mnogobrojnim srpskim crkvama iz srednjeg veka, poput Bogorodice Ljeviške, već i po majstorima starih zanata. 

Proizvodnja svile u Prizrenu bila je veoma razvijena, a na Kosmetu je jedino mogao da mu parira Peć, koji je upravo po proizvodnji svile i dobio ime (turski naziv za Peć je Ipek, što znači svila).

Informer

- Prizren je imao mukate - državna dobra - koja su obuhvatala oko 30 sela zaduženih za gajenje svilene bube. U nastojanju da unapredi svilarstvo, Turci su ova sela oslobodila plaćanja teških poreza. Na gradskom trgu merena je svila i to prilikom otkupa i prodaje zanatskim radionicama. Prodaja svile je bila slobodna, samo se od žena naplaćivao jedan tul. Prizrenska svila je najčešće izvožena u Italiju – kaže Stevanović.

On dodaje kao zanimljivost da je odeću od prizrenske svile rado nosila i princeza Olga, supruga kneza Pavla Karađorevića i unuka grčkog kralja Đorđa I.