VELEIZDAJNIČE MLAĐO, UZEO SI 5 MILIONA ZA HAPŠENJE KARADŽIĆA, A SADA SI SE OBRUŠIO NA SPC U CRNOJ GORI! Vučurović: Čast i bruka žive dovijeka, a ĐORĐEVIĆ je živi dokaz za to!

Posebno je zanimljivo da Mlađa Đorđević cinkari Rusiji Andriju Mandića i Milana Kneževića kako sarađuju sa Milom Đukanovićem, a koji je naredio Suzani Mugoši da ih zbog saradnje sa Rusijom osudi na 5 godina zatvora. I da sve to ekskluzivno prenesu Vijesti sat vremena pre nego što će Džemal Perović otpočeti reanimaciju pokreta "Odupri se". Očigledno da Mlađa Đorđević, kao nekadašnji specijalac Borisa Tadića za Crnu Goru, nikako ne može preboleti činjenicu da je NSD 2012. godine na predsedničkim izborima javno podržala SNS kao sestrinsku stranku i Andrija Mandić podržao Tomislava Nikolića kao predsedničkog kandidata.

To je bila ona iskrena i bratska podrška koju nikada nismo zaboravili jedni drugima. I sad politički upokojen, bivši savetnik, Mlađa Đorđević želi da “prodiše” skrivajući se iza mitropolita Amfilohija, i stavljajući mu u usta ono što on nikad nije ni pomislio, a kamoli da je izgovorio za lidere DF-a.

Zato ga moramo podsetiti dok se busa u junačka prizrenska prsa, da je upravo on bio jedan od ključnih pomagača agentu CIA Mikiju Rakiću u lociranju i hapšenju Radovana Karadžića. Nije valjda Mlađa Đorđević pomislio da je zato što je u penziji izdvojen iz grupice veleizdajnika koji su hapšenjem i isporučivanjem predsednika Republike Srpske stekli pravo na naknadu od 5 miliona USD koja je isplaćena za ovu sramnu veleizdaju.

MILOGORCI NASTAVLJAJU SA MALTRETIRANJEM SVEŠTENSTVA! Svi sveštenici koji su predvodili litiju u Baru pozvani na informativni razgovor (VIDEO)

Da su ovakvu veleizdaju počinili Andrija Mandić i Milan Knežević, ne da ne bi držali moralne lekcije po portalima, već bi sebi oduzeli život, jer čast i bruka žive dovijeka. Ali Mlađa Đorđević sa pozicije profesionalno dokazanog veleizdajnika, ne da nema nameru da sebi oduzme život, već u svoje blato agenturskog plaćeništva želi da uvuče mitropolita Amfilohija, kako bi pokušao izazvati raskol u SPC, i time otvorio prostor za formiranje tzv. crnogorske i kosovske pravoslavne crkve.

Ako je Đorđeviću zbilja stalo do Kosova i Metohije i nacionalne sabornosti, trebalo bi da se vrati u rodni Prizren i svojim primerom pokaže kako se brani prađedovsko ognjište, tako što će novac koji je uzet za izručenje Radovana Karadžića, donirati Bogosloviji za izgradnju Crkve pokajnice. Sasvim je prirodno da Mlađa Đorđević odbranu srpstva zaokruži u tački iz koje je krenuo da brine o srpskom narodu u regionu, i da svojim podvižništvom u carskom gradu Prizrenu, životom svedoči svoj portalski patriotizam.

Braniti se od neprijatelja srpskog naroda i našeg duhovnog nasleđa je ljudski i istorijski imperativ, ali valjati se u brlogu izroda poput onih koji su uzimali novac za ugledne srpske glave higijenski je vrlo upitno: em se isprljaš, em je njemu fino.

Zato ga opominjemo da se Božija kočija možda kreće sporo, ali uvek stigne na vrijeme.