Foto:
Srbija
U OVOJ SREDNJEVEKOVNOJ CRKVI U BANATSKOJ PUSTARI LEŽI ZAKOPANO BLAGO "BIČA BOŽIJEG"! Tu je konačio i Ričard Lavlje Srce, njegov štit sa zlatnim lavovima čuva svetinju!
O njoj se ispredaju razne legende među kojima je i ona koja priča da je pod njenim krovom utočište našao engleski kralj Ričard Lavlje Srce, dok je prema drugima, u okolini crkve zakopano blago hunskog osvajača Atile "Biča Božijeg". Sve priče imaju svoje razumno tumačenje i opravdanje.
Informer
Brojne legende vezane su za srednjovekovnu crkvu Araču koje dodatno razbuktavaju maštu radoznalim turistima, iako za njih nema pisanih dokaza. Vodili su kroz ovo naselje trgovački putevi daleko u prošlosti, a utabanim banatskim drumovima prolazili su i krstaši na svom pohodu ka Jerusalimu. Tako je svoje utočište u Arači potražio engleski kralj Ričard Lavlje Srce nakon Trećeg krstaškog pohoda. Nedaleko od Arače nalaze se poslednji ostaci Panonskog mora-Slano kopovo, bogato lekovitim blatom kojim su umornom kralju vidali rane. Priča kaže da je tu zakopao svoj štit sa zlatnim lavovima. Prema legendi, ovde je svoje blago zakopao i hunski osvajač Atila "Bič Božiji".
Pogled ka nepreglednoj banatskoj ravnici preseca uzvišenje na kojem se nalaze impresivne ruševine benediktanskog manastira Arača iz 13. veka. Vekovi su prošli, a ova do kraja neistražena romanička crkva i dalje postojano odoleva vremenu. Fascinira, zbunjuje i intrigira svojim ostacima nekada velelepnog hrama podjednako i naučnike i turiste. Pretpostavlja se da je podignuta oko 1230. godine na temeljima crkve iz 11. veka. Legende o ovom svetilištu prenose se s kolena na koleno, a starost Aračke crkve, prema istorijskih podacima, ne može pouzdano da se utvrdi.
- Osnova ove impozantne crkve kao i prostorni raspored karakterističan za franjevačke crkve u prelaznoj varijanti romanogotičkog stila upućuju na mogućnost da je građena krajem 12. ili početkom 13. veka. O monumentalnim pretenzijama graditelja svedoče korišćeni materijali- tesani kamen, mermer, tesanik i opeka - kažu u Zavodu za zaštitu spomenika kulture Zrenjanin.
Danas je sačuvala vrlo malo od svog izvornog izgleda. U pljačkaškim pohodima Osmanlija nekoliko puta je razarana, a spaljena 1551. godine. Od početka 18. veka po odlasku Turaka iz Banata, ostala je u ruševinama i ostavljena u stanju u kakvom je danas.
- Prilikom iskopavanja 1879. godine u Arači je otkrivena nadgrobna ploča sa predstavom svetitelja i donatora, ukrašena tročlanom prepletnom trakom, koja datira iz 12. veka. Novija arheološka istraživanja potvrđuju da su uz crkvu sa severne strane postojali konaci i mnogobrojni grobovi - kažu u zrenjaninskom Zavodu.
Informer
U posedu Arače najduže su bili Ugari. Kralj Žigmund II je za specijalne zasluge 1407. ovu znamenitu svetinju darovao despotu Stefanu Lazareviću, a kasnije je nasledio despot Đurađ Branković. Njenu obnovu od 1970. do 1978. godine i konzervatorsko-restauratorske vodio je Zavod za zaštitu spomenika kulture u Novom Sadu. Arheološke i konzervatorske radove je nastavio Muzej Vojvodine i Pokrajinski zavod za zaštitu spomenika kulture u okviru prekogranične saradnje Mađarska-Srbija.
Arača je od 1948. godine spomenik kulture od posebnog značaja.
Informer