SVETOSAVLJE JE NADŽIVELO TURSKO ROPSTVO! Na današnji dan 1594. godine spaljenje su MOŠTI SVETOG SAVE

Svetitelj Sava prvi je u nizu svetitelja iz loze Nemanjića koga veliča Srpska pravoslavna crkva. Slovi i za utemeljivača naše srednjovekovne države, diplomatije, prosvete i kulture. Sveti Sava je bio srpski princ, monah, iguman manastira Studenica, književnik, diplomata i prvi arhiepiskop autokefalne Srpske pravoslavne crkve.

Ostavio je više pisanih dela - zato je bio jedan od značajnijih pisaca i pravnika iz srednjeg veka kod Srba.

Njegova najznačajnija pisana dela su "Žitije Svetog Simeona", "Karejski tipik", "Hilandarski tipik" i "Studenički tipik" i "Zakonopravilo".

Rođen je kao Rastko Nemanjić, najmlađi sin velikog župana Stefana Nemanje. Kao mladić dobio je od oca na upravu Zahumlje. 1192. ili 1193. godine, Rastko je pobegao na Svetu Goru i zamonašio se u ruskom manastiru Sveti Pantelejmon, gde je dobio ime Sava. Kasnije je sa svojim ocem, koji se zamonašio i dobio ime Simeon, podigao manastir Hilandar, prvi i jedini srpski manastir na Svetoj Gori.

Informer

Godine 1219. Sava Prvi Srpski je ubedio vaseljenskog patrijarha i cara u Nikeji da odobre autokefalnost (samostalnost) srpske crkve sa statusom arhiepiskopije.

Vaseljenski patrijarh Manojlo Prvi Carigradski je imenovao Savu Prvog za prvog arhiepiskopa Srbije.

Dva puta je putovao u Palestinu. Na povratku sa drugog hodočašća u Svetu zemlju, preminuo je u tadašnjoj bugarskoj prestonici Velikom Trnovu 14. januara 1236. godine.

Njegove mošti je u manastir Mileševu preneo njegov nećak, kralj Stefan Vladislav Prvi.

Spaljivanju moštiju, 359 godina posle njegove smrti, prethodio je ustanak Srba u Banatu pod episkopom banatskim Svetim Teodorom Vršačkim, u kojem su ustanici nosili ikone Svetog Save.

Turski sultan Muhamed III naredio je Sinan paši da po svaku cenu uguši pobunu Srba.

Sinan paša je, znajući da se na grobu Svetog Save u Mileševi okupljaju ne samo pravoslavci već i Turci verujući u isceljenje, naredio je da se kovčeg donese u Beograd i tu javno spali.

Turci su proneli kovčeg iz Mileševe kroz celu Srbiju, sve do pred Beograd, na polje Vračarevo, kako bi Srbi sa obe strane Dunava videli čin spaljivanja.

Spaljivanjem moštiju Svetog Save Turci su želeli da unište njegov kult, potisnu hrišćanstvo i unište simbol srpske tradicije i istorije.

Mošti su spaljene, ali je Svetosavlje nadživelo tursko ropstvo.