Obleževamo momenat kad je Spasitelj jasno otkrio svetu da je Mesija! Navršava se nedelja Samarjanke

Nedelja Samarjanke slavi Spasiteljev dolazak u Sihar, na studenac (bunar) Starozavetnog Patrijarha Jakova, gde je jasno otkrio svetu da je Mesija, i svojim sledbenicima obećao živu vodu od koje se ne žedni. Ova uspomena na Spasiteljev razgovor sa ženom Samarjankom, koja se zvala Fotina (mučenička smrt joj se slavi 20. marta) bila je, kako svedoči Jerusalimski kanonar, već u VII veku.

Služba Samarjanki Fotini obavlja se zatim u četvrtak i petak, a odaje se u subotu, jer je u ponedeljak, utorak i sredu služba Prepolovljenju.

Pete nedjelje po Vaskrsu naša Crkva obeležava događaj susreta Gospoda Hrista sa ženom Samarjankom kod izvora Jakovljevog. Razgovor Gospoda Isusa Hrista i žene Samarjanke opisan je samo u Jevanđelju po Jovanu. 

​Jevanđelist Jovan opisuje da je Hristos na putu za Galileju sreo ženu Samarjanku. Zašto je Hristos uopšte krenuo na put za Galileju?

Jevanđelist Jovan prethodno piše da se Hristos odlučio na ovaj korak zbog toga što je farisejima smetala sve veća Isusova popularnost. Smireno se sklanja jer još nije došlo vreme da se Gospod proslavi kroz događaj Vaskrsenja.

Ko su bili Samarjani?

Prema Bibliji, Izraelci su osvojili od Hananaca region poznat kao Samarija (jevrejski šōmrôn) i dodelili ga Josifovom plemenu. Nakon smrti cara Solomona (oko 931. pre Hrista), Severna plemena, uključujući Samariju, odvojila su se od južnih plemena i uspostavila zasebno Izraelsko carstvo.

U početku je njen glavni grad bila Tersa do vremena cara Amrije (oko 884. p.n. e.) "Trideset prve godine carovanja Asina nad Judom poče carovati Amrije nad Izraelom, i carova dvanaest godina; u Tersi carova šest godina. I kupi goru Samarijsku od Semera za dva talanta srebra, i sagradi grad na gori, i nazva grad koji sagradi Samarija po imenu Semera gospodara od gore".

U Bibliji su grad Samariju, glavni grad carstva tokom 9. i 8. veka prije nove ere, proroci osudili zbog „kuća od slonovače“ i luksuznih palata u kojima je prikazano neznabožačko bogatstvo.

Samarjani  su mala etnička grupa, potomci neznabožaca koji su naselili ovu zemlju posle vavilonskog porobljavanja izraelskog naroda. Njihova verska uvjerenja su se ozbiljno razlikovala od tradicionalne vere Jevreja.

U vreme opisane istorije, Jevreji i Samarjani bili su u međusobnom neprijateljstvu nekoliko vekova i nisu međusobno komunicirali. Samarjani su sagradili hram na gori Gerizim. To je bilo u suprotnosti sa jevrejskom idejom da hram može biti samo u Jerusalimu.