Gasili Srbima cigare po licu, pa ih terali da pevaju Paveliću! Monstruozni zločini u ustaškom logoru "Lora"!

Najviši paravojni i državni vrh Hrvatske bio je upoznat sa svime što se dešavalo unutar zidina ovog stravičnog i zverskog kazamata. Postojala je u Hrvatskoj, pri Ministarstvu unutrašnjih poslova Služba zaštite ustavnog poretka, tajna policija, čiji su agenti dolazili u Loru i pravili izveštaje, o čemu su obaveštavali svoje nadređene više puta. Međutim, nije ništa učinjeno da se status utamničenih Srba poboljša, a kamoli da se raspusti mučilište nalik na nacističke kazamate iz Drugog svetskog rata.

Prema kasnijim pričama preživelih logoraša, koji su svedočili pred istražnim ogranima Republike Srpske, Savezne Republike Jugoslavije, Republike Srpske Krajine. Zabeleženo je preko 130 načina mučenja, od kojih većina nisu ni zamislivi zdravom ljudskom razumu. 

Strahota logora Lora

Pored udaranja vojnim čizmama i metalnim odnosno drvenim palicama po telima logorašima. Mučitelji su često u letnjim mesecima izvodili Srbe logoraše na sunce koji bi nakon toga imali teške opekotine.

Takođe su zatvorenike stavljali na induktorski telefon, što je pravilo neviđene bolove i psihozu nakon toga. Morali su da jedu izmet, piju mokraću, a terani su da se tuku međusobno, pevaju ustaške pesme iz vremena tzv. Nezavisne Države Hrvatske, kao i da kliču ustaškom poglavniku Anti Paveliću. Vodili su ih na lažna streljanja, gašene su im cigarete po licu, huškali su pse na njih, uvlačenje ruke u analni otvor, igranje ruskog ruleta itd.

Sem stražara koji su vršili mučenja, nekad se dešavalo da dolaze i ustaški civili iz Splita i okoline koji su imali priliku da muče „ćetnike“, kako su ih oni nazivali.
Rodbina utamničenih nikada nije imala nikakav kontakt sa svojim bližnjima, jer su mučitelji hteli da skoro niko živ ne izađe iz te aveti.

"Crna" smrt

Logor Lora je imao više upravnika, a najviše vremena bio je Tomislav A. Dujić zvani Crni, rođen 30.08.1969. godine u Vukovaru. Njega je zamenio Frane Grančić iz Imotskog, koji je pre rata bio pripadnik Legije stranaca. Pored njih ulogu komandanta vršio je i Ivica Boško, dok je Mate Laušić iz Siska, rođen 8. juna 1949. godine bio svima nadređeni kao komandant Vojne policije samoproglašene Republike Hrvatske.

Među imenima mučitelja splitske Lore poznato je i jedno žensko ime: Tanja Bjelobrajdić, bila je niža rastom i trenirala džudo, a bila je zaposlena u kriminalističkoj policiji MUP-a Hrvatske. Ona je bila devojka, kasnije žena Tome Dujića i često je dolazila da se iživljava nad bespomoćnim logorašima, koji su je prozvali „Crna Tanja“.

Hiljade srpskih žrtava

Logoraši kojih je prema neažurnoj evidenciji dovedeno preko 1.000 zatvorenika bili su Srbi sa područja Dalmacije, Like, Hercegovine, Bosanske Krajine, Republike Srpske, Crne Gore, Republike Srbije. Pored muškaraca bilo je i žena, devojaka, koje su više puta silovane. Logor Lora se sastojao iz više delova, a najveći užasi su se dešavali u „Bloku C“, gde nikada nije bio dozvoljen ulazak predstavnicima Međunarodnog Crvenog krsta. Bila je tu jedna soba obojena sva u crno, namenjena za posebna mučenja i iživljavanja stražara.

Većina mučitelja ovog ustaškog kazamata je osuđena, ali te blage zatvorske kazne ne mogu da budu dovoljne za ono što je srpski narod preživeo u tom stradanju. Slava srpskim žrtvama!