26 GODINA NAKON "OLUJE" ODNOSI SRBA I HRVATA SVE GORI I GORI, mlade generacije u Hrvatskoj mrze sve što je srpsko!

Štrbac za Tanjug, povodom godišnjice vojne hrvatske akcije "Oluja" u kojoj je proterano više od 250.000 Srba, a ubijeno oko 2.000, kaže da danas, nakon 26 godina, odnosi srpskog i hrvatskog naroda, kao i odnosi država Srbije i Hrvatske, nisu dobri.

Govoreći o odnosima između dve države, Štrbac kaže da su na veoma niskom nivou.

- Imamo situaciju da su se predsednici češće sretali u toku rata kada je bilo najgore, nego sada. Vodi se medijski rat, a kada odnosi nisu dobri između država, ne mogu biti ni između naroda - navodi Štrbac.

Informer

Prema njegovim rečima, u Hrvatskoj je na snazi i revizija istorije, koju toleriše država.

U tom smislu kaže da često imaju promocije knjiga, filmova koji su revizija istorije, a kao primer navodi promociju knjige o Jasenovcu koji se promoviše kao radni logor za vreme NDH.

- Razumem ih donekle što slave Oluju kao jednu od najslavnijih pobeda u svojoj istoriji jer to im je osnov postojanja današnje države, ali ne razumem ih kada veličaju NDH i Pavelića, što je osudio čitav svet - dodaje Štrbac.

Primećuje da je jedan od većih problema za loše odnose među narodima to što je u Hrvatskoj na delu indoktrinacija mladih da mrze sve što je srpsko.

- Ljudi koji su rođeni pre 26 godine, od kojih je većina danas završila fakultete, osnovala porodice, odrasli su na indoktrinaciji da se mrzi sve što je srpsko i to su podržavali svi segmenti društva - obrazovni sistem, Katolička crkva, mediji, ulica i porodica - kaže Štrbac.

Dodaje da bi sada te ljude okrenuli toleranciji ka drugome i različitom, morali bi svi ti segmenti društva da ih uče tome.

Međutim, kako kaže, to se ne može učiniti preko noći i dekretom, već je i za to potrebno vreme, možda isto koliko je trajao proces indoktrinacije.

- Rezultat te indoktrinacije je Tompsonov koncert i toliko okupljenih ljudi, od kojih velika većina nosi ustaške ambleme jer je to za njih ponos - kaže Štrbac.

Govoreći o eventualnom povratku onih koji su prognani pre 26 godina iz Hrvatske, Štrbac kaže da je za to potrebno ispuniti neke pretpostavke.

- Moraš imati krov nad glavom, moraš imati od čega živeti, a ti ljudi čim god da su se bavili pre rata, nemaju ništa, a nema ni zaposlenja. Postoji tihi egzodus, svakoga dana ljudi odlaze, kako oni koji su se vratili, tako i oni koji su ostali, a niko ne beži od dobra, beži se od zla - naveo je on.

Štrbac primećuje i da su male šanse da se, oni koji su bili deca kada su prognani i kao mali došli u nove sredine, vrate u Hrvatsku gde su rođeni.

Nade ipak ima jer, kako kaže Štrbac, ima i mlađih ljudi koji traže da im se vrati imovina koju su sa roditeljima, babama, dedama, izgubili 1995. godine.

Međutim, kako napominje, u Hrvatskoj Srbi smetaju i kao turisti, a kamoli kao povratnici.

- Ovi ljudi koji se indoktriniraju, oni Srbima i koji dođu kao turisti prave probleme, a nas nikako ne podnose. Trebalo bi mlađe generacije odgajati u toleranciji da bismo videli svetlo na kraju tunela - zaključio je Štrbac.