Deda mu iz Austrougarske! Lažirao biografiju! Ovo je milovac Oskar Huter koji je napao Srbe na Cetinju!

Кada se pojavio u novom sazivu Skupštine Crne Gore kao poslanik ispred DPS-a, široj crnogorskoj javnosti je zaparalo uši njegovo neuobičajeno ime i prezime za ovdašnje prilike.

Oštre i ne baš tako odmjerene retorike, Oskar Huter je ubrzo svima stavio do znanja da je riječ o čovjeku koji stoji čvrsto na temeljima Đukanovićeve političke zaostavštine.

Ni manje, ni više od svojih kolega iz poslaničkog kluba na meti Huterovih diskusija našle su se Srpska pravoslavna crkva, trobojke, srpski politički i nacionalni izraz, istorijsko pamćenje srpskog naroda...

Međutim, kada to čine lica koja se prezivaju Nikolić, Vuković, Eraković – nekako smo navikli na bogatu tradiciju otpadništva i prevjeravanja, i to ne bi bilo, niti je, neko veliko iznenađenje.

Ali, kada to čini osoba koja se potpisuje i odaziva kao Oskar Huter, onda se u svima nama bude stare traume iz vremena bečke i nacifašističke strahovlade.

Tako bi i ostalo da na posljednjoj sjednici Skupštine Crne Gore, usljed žustre kritike na račun predsjednika Andrije Mandića zbog isticanja trobojke u kabinetu prilikom posjete mitropolita Joanikija, poslanik Huter nije izjavio da je njegov prađed bio istaknuti ljekar, još anesteziolog, na dvoru Кralja Nikole I Petrovića, borac za slobodu Crne Gore i šta sve ne.

Iako svjesni Nikolinih porodičnih i diplomatskih izleta u internacionalno, niko nije ostao nezatečen ovom informacijom – makar na nivou opšte egzotike egzotikom prebogate istorije Crne Gore.

Jedino su lica poput gradonačelnika Cetinja Nikole Đuraškovića, Oskarovih kolega iz poslaničkog kluba i nekolicine saboraca za – od srpskog naroda – nezavisnu Crnu Goru, izašli u javnost sa čuđenjem kako to, eto, niko nije znao, ispaljujući pritom rafalnu paljbu kritika na račun poslanika PES-a Dejana Dragovića koji je poručio Huteru da mu je jasno da on „ne može da ima istu emociju” kakvu imaju ostali “autohtoni Crnogorci prema borbi naših predaka za slobodu Crne Gore”.

Takvu izjavu poslanika Dragovića je „dočekao na nož“ i predsjednik Crne Gore Jakov Milatović kome je, očigledno, bilo lakše da odigra na matrici koju su komponovali glavešine iz bivšeg režima, nego li da se ozbiljno pozabavi slučajem Oskara Hutera.

Međutim, ako je šef države bio lenj, nezainteresovan ili, pak, nedorastao, drugačijem pristupu crnogorskim identitetskim zavrzlamama, redakcija portala IN4S svakako nije.

Uz pomoć naših čitalaca koji sistematično i studiozno prate istorijsku građu, došli smo u posjed izvora prvog reda koji demantuju kazivanje poslanika Hutera.

Naime, prađed poslanika Hutera po kome nosi i ime, ipak, nije bio nikakav doktor koga je, tobož, kralj Nikola angažovao zbog njegove stručnosti, nego ekonom u bolnici Danilo I koji je, zbog ženidbe sa jednom Cetinjankom, dobio državljanstvo Crne Gore, prethodno primivši pravoslavnu vjeru i uzevši krsnu slavu Sveti Sava.

Informer

Informer

To se može zaključiti iz Glasa Crnogorca iz 1914. godine u čijim redovima stoji da je izvorno zvanje Oskara Hutera „ekonom u bolnici“, ali i na osnovu istraživanja Mihaila P. Miljanića pohranjenih u djelu „Crnogorski ljekari do 1918“. U ovom veoma preciznom naučno-istraživačkom štivu nigdje se ne pominje Oskar Huter kao ljekar, ili pomoćno osoblje.

Informer

Dodatno, iz dokumenata se vidi da Oskara Hutera nema među ljekarima u Stalnoj vojnoj bolnici, za razliku od dr Milosava Petrovića, dr Ludviga Grinvalda, dr Alekse Vitmana, kog kojih u nabrajanju stoji titula doktora, kao i naziv ljekar.

Кod Oskara Hutera ne pominje se niti jedan od tih atributa, osim „potporučnik“.

Informer

Nadalje, po svemu sudeći Oskar Huter nije bio ni po čemu posebno „izuzetan“ ili „zaslužan“, jer su ti atributi u štampi isticani povodom značaja proglašenja Nikole I za kralja Crne Gore, događaja kada su voljom novog kralja dodjeljivana i mnoga unapređenja, ali i pomilovanja, kao i primanja u državljanstvo, i tome slično.

Informer

Ono po čemu istorijska građa dodatno pamti Oskara Hutera jeste i protokolarno rješenje o penzionisanju „sanitetskog potporučnika Oskara Hutera“ koje je potpisao, ni manje ni više nego kralj Aleksandar I Кarađorđević 1922. godine, a po predlogu tadašnjeg Ministra Vojnog i Mornarice.

Informer

Dakle, poslanik Huter je, po svemu sudeći, predimenzionirao životni put i ulogu svoga prađeda u istoriji Crne Gore.

Jedino što ga, očigledno, svrstava u red autohtone pripadnosti Crnoj Gori koju je u međuvremenu poprimio – i to u onoj ravni mentalitetske posebnosti i kolektivnih socio-psiholoških karakteristika, jeste potreba da se preuveličava značaj svojih predaka.

Informer

Informer

To je, nažalost, usud ove besudne zemlje koji poprimaju i Germani.