(FOTO) SVETI JOVAN RUSKI, ČUVA BRAĆU SRBE: Ikona sveca u uniformi Vojske Jugoslavije SVEDOČI O ČUDU IZ VREMENA NATO AGRESIJE!

Ikona je unikat, jer u hramovima u Srbiji ne postoji nijedna slična. Nju su naslikale sestre manastira Svetog Pantelejmona povodom čuda koje se dogodilo 1999. godine, o kome su u Eparhiji vranjskoj saznali iz dopisa sveštenika u crkvi gde se čuvaju mošti Svetog Jovana Ruskog u selu Prokopion, na ostrvu Eviji.

Informer

Dopis koji je došao iz pomenutog hrama u Grčkoj stigao je na adresu Eparhije vranjske. I on je svedočanstvo o pomoći koju je ruski svetitelj ukazao srpskom narodu u vreme agresije NATO. U dopisu je opisano kako su u crkvu na Eviji te godine u vreme NATO bombardovanja došla dva čoveka iz različitih krajeva Grčke. Iako se nisu poznavali, oni su sveštenicima ovog hrama ispričali
gotovo identičnu priču.

- Sanjali su, nezavisno jedan od drugog, Svetog Jovana kako skida svetu odeždu u koju je bio odeven i oblači vojničku uniformu. Tada je rekao: "Idem u Srbiju, da pomognem našoj braći Srbima, jer se tamo progoni pravoslavlje" - kažu monahinje o razlogu dolaska dvojice Grka u crkvu na Eviji.

Informer

Prestanak bombardovanja SRJ potpisivanjem Kumanovskog sporazuma, desio se baš na dan kada se proslavlja Sveti Jovan Ruski, 9. juna. Svojevrsna simbolika i mir koji je usledio, u stvari su razlog su što se svetitelj Jovan Ruski u vojnoj uniformi srpske vojske našao u crkvi. Manastir u selu Lepčincu podignut je u XIV veku, za vreme vladavine kralja Milutina.

U manastiru je od 1903. godine bilo sedište srpske komitsko - četničke akcije. Tu su srpske komite polagale zakletvu, a blizu manastira bila je granica sa Turskom koju su prelazili. Komitski vojvoda Petko Ilić koji je poginuo 1912. godine, prenet je preko stare srpsko-turske granice. Po njegovoj poslednjoj želji, saborci su ga sahranili u porti manastira u Lepčincu. Njegovi posmrtni ostaci su 1933. godine preneti u selo Staro Nagoričane u današnjoj Severnoj Makedoniji.

Informer

Manastirski konak je maja 1944. godine, zapalila bugarska vojska. Tada je uništena i manastirska arhiva i ubijen monah Merkurije. Uništena je i komitska kuća, tačnije muzej o četničkoj akciji u Staroj Srbiji i Makedoniji u periodu 1904 -1912. godine.

U periodu od 1952. do 1992. godine, manastir je bio zapušten. Dolaskom arhimandrita Pajsija 1992. godine, počela je obnova manastira, koji je 1999. postao ženski manastir. Pre 15 godina manastir je proglašen spomenikom kulture.