Svedok nove seobe Srba! Slikar Stojan Aničić delom ovekovečio strahotu egzodusa!

Stojan Aničić, slikar i likovni pedagog iz Badovinaca kod Bogatića, kao brojni meštani njegovog sela i cele Mačve, bio je svedok egzodusa Srba proteranih iz Hrvatske u avgustu 1995. godine.

Imao je 21 godinu i sa svojim prijateljima, rođacima i komšijama na "Pavlovića mostu" je dočekivao nevoljnike koji su prelazili Drinu hrleći u Srbiju.

Ljudi iscrpljeni od pešačenja, sa zavežljajima u rukama, majke sa bebama u naručju... Tuga, zabrinutost, patnja, bol i suze na njihovim licima... Potresne i tužne scene sa mosta, preko kojeg su stradalnici zakoračili u slobodu, umetniku su duboko ostale u sećanju. Pet godina kasnije je počeo da ih beleži na platnu monumentalnih dimenzija 2,3 sa 1,5 metara i delo pod simboličnim nazivom "Seoba Srba 1690 - 1995" završio dve godine kasnije.

Informer

Aničić priča da je slikao realne prizore i na platno preneo sopstvene utiske bez trunke umetničke mašte.

- Za tim nije bilo potrebe jer sam bio svestan da sam svedok ponavljanja istorije i nove seobe Srba, druge posle one pod Arsenijem Čarnojevićem. Cela kompozicija je unutrašnja emotivna borba stradalnika koji zauvek napuštaju svoje domove. Na mostu sam ih upoznao, razgovarao sa njima, likovi su mi ostali u sećanju, ali su na platnu proizvoljni i nisu prepoznatljivi. Metaforično sam ih predstavio kao ljude koji stvaraju novi svet - priča umetnik.

U prvom planu je devojčica koju su ljudi na mostu pitali da li je gladna i ponudili joj hranu, a ona je tražila samo svoju lutku. Snažne utiske i simboliku ostavljaju i zgužvana karta velike Jugoslavije bačena na mostu, zamišljeni baka i deka koji su ostavili ognjište da bi spasili svoje i unuke svojih unuka, zelena školska klupa, umorni pas, izgubljena cipela... I daleko, kilometara duga, sve do Bjeljine, kolona pešaka, zaprega i traktora.

Informer

- Naslikao sam i sebe kako ispruženom rukom pokazujem na kolonu umornih i isrcrpljenih beskućnika, mojih sunarodnika. Taj detalj je igra scene stvaranja novog sveta, kao kod Mikelanđelovog Stvaranja Adama - objašnjava Aničić.

Kada je završio sliku prvo ju je predstavio na izložbi u svom selu gde i danas živi i radi kao nastavnik likovne kulture. Svakoga je podsetila na najtužnije dane novije srpske istorije čiji su bili svedoci pomažući sunarodnicima, dajući im komad hleba i utočište.

Danas je Aničićeva slika u privatnoj umetničkoj zbirci anonimnog privrednika iz Bijeljine.