ŠTA SU SRBIMA JERMENI?! Došli su na Kosovski boj kao turski najamnici, a onda su ugledalii srpske crkve... TRI SUDBINSKA SUSRETA DVA NARODA, jedan je bio presudan po nas...

Jermenija i Srbija imaju tradicionalne prijateljske veze koje je u 13. veku uspostavio Sveti Sava, na čiji poziv su jermenski graditelji dolazili u Srbiju i podizali srpske srednjovekovne manastire

Taj, prvi sudbinski susret Srba i Jermena, dogodio se 1218. kada je Sveti Sava obilazeći istočne hrišćanske zemlje, posetio i kilikijsku Jermeniju, u kojoj se 700 godina kasnije dogodio veliki genocid

Zadivljen jermenskim crkvenim graditeljstvom i umećem njihovih neimara, on poziva jermenske graditelje u Srbiju. Majstori su došli u Srbiju i sagradili manastir Vitovnicu, pored reke Vitovnice u blizini Petrovca na Mlavi, u istočnoj Srbiji. O tome svedoče i natpisi u kamenu na srpskom i jermenskom jeziku. Jermenski stil u graditeljstvu ostavio je veliki uticaj na Moravsku školu srpskog sakralnog graditeljstva, tako da su istraživanja pokazala da su i Studenica i Žiča ugradile u sebe nasleđe ovog dalekog, a nama duhovno jako bliskog naroda.

Legenda kaže da se drugi sudbinski susret Srba i Jermena dogodio na Kosovom polju 1389. godine. Kao vazali Osmanlija, jermenski vojni odredi došli su na Kosmet. Videvši u daljini srpske crkve po lepoti slične jermenskim, shvatili su da su obmanuti i da će se boriti protiv hrišćana (kao vazalima bilo im je obećano da neće imati obavezu da ratuju sa hrišćanima).

Tada jermenski odredi prelaze na srpsku stranu i bore sa pod srpskom zastavom. Preživeli vojnici ostaju u Srbiji i naseljavaju se na planini Ozren u blizini Sokobanje. Inače Jermeni kažu da taj deo Srbije najviše podseća na njihovu otadžbinu. Ovi ratnici sa Kosova na planini Ozren grade jermenski manastir Svetog Arhangela Gavrila– i danas poznat kao Jermenčić.

Foto: sr.wikipedia.org

 

U kasnijim vekovima jermenski monasi bežeći na zapad tu su se zaustavljali, neki i ostajali. I danas je među tamošnjim Srbima opstala priča da na poljima oko manastira raste kavkaski šafran, čije su seme jermenski monasi doneli iz otadžbine.

Manastirske relikvije nisu sačuvane, izuzev bronzanog pečata u obliku romboida, koji na jednoj strani ima lik Svetog Arhangela, a na drugoj motiv sa istočnjačkom šarom, što svedoči o ulozi Jermena u njegovom podizanju i kasnije bogosluženju.

Sredinom 19. veka Jermenčić je "manastirište" u mestu Jermenčiću. To je stara "crkvina" na koju je 1864. godine skrenula pažnju jedna žena. Počeo se tu od tada pobožni narod okupljati i od priloga će uslediti obnova. Prve ostatke manastira otkrio je Nasta Kostić iz Soko Banje u Srpsko-turskom ratu, i tada je podignuta jednobrodna crkva od kamena, posle čega je više puta menjana.

Svake godine, na praznik Svetog Arhangela Gavrila, 26. jula, organizuje se sabor, kada se kod manastira okuplja veliki broj ljudi.

Treći sudbinski susret dogodio se u Beču. Jermenski monaški red – mehitarista, prešavši iz Trsta u Beč, dobio je dozvolu od carice Marije Terezije da osnuju štampariju. I ona se osniva 1818., a prvo što se u njoj štampa bila su dela Vuka Stefanovića Karadžića za koga je štamparija izlila srpska ćirilična slova po njegovoj zamisli.

Zahvaljujući jermenskim monasima tada su štampani Vukov rečnik, Zbirka srpskih narodnih pesama ( Pesmarica) i Vukov prevod Novog zaveta. U istoj štampariji 1847.g., štampan je i prvi primerak „Gorskog vjenca“, pod Njegoševim nadzorom.

I nadalje, kad god smo dolazili u susret sa Jermenima, ako nismo imali dobra, lošeg nismo sretali.

Ostavite komentar

Pošalji komentar

Pravila komentarisanja:

Komentare objavljujemo prema vremenu njihovog pristizanja. Prednost u objavljivanju komentara imaće registrovani korisnici. Molimo Vas da ne pišete komentare velikim slovima, kao i da vodite računa o pravopisu.

Redakcija Informer.rs zadržava pravo izbora, brisanja komentara, ili modifikacije komentara koji će biti objavljeni. Prema Zakonu o informisanju zabranjeno je objavljivanje svih sadržaja koji podstiču diskriminaciju, mržnju ili nasilje protiv lica ili grupe lica zbog njihovog pripadanja ili nepripadanja određenoj rasi, veri, naciji, etničkoj grupi, polu ili zbog njihovog seksualnog opredeljenja.

Nećemo objavljivati komentare koji sadrže govor mržnje, psovke i uvrede. Sadržaj objavljenih komentara ne predstavlja stavove redakcije Informera ili portala Informer.rs, već isključivo stavove autora komentara.

Sugestije ili primedbe možete da šaljete na redakcija@informer.rs.

komentari

crnisin

pre 4 godine

ako nista drugo, a ono pravoslavni sapatnici u zulumu od turaka osmanlija, cije su oni bili i jos vece zrtve od nas

2 0 Odgovori

Aleksa

pre 4 godine

Da nam nas Gospod ISUS HRIST da priliku da se sva pravoslavna braća ujedine pod jednu zastavu ! AMIN

1 0 Odgovori

Ostavite komentar Svi komentari